Praca poglądowa
ASYST HIG STOMATOL
Tom/Volume 9; Numer/Number 1 (33), 2014: 31-35
ISSN 1895-6920

Czy jesteśmy w stanie uwierzyć, że resuscytacja krążeniowo-oddechowa jest prosta?

Is it possible to believe that cardiopulmonary resuscitation is easy?

Anna Zawiślak^1,A,B,E,F

¹Fundacja Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy

Authors’ Contribution: A - Study Design, B - Data Collection, C - Statistical Analysis, D - Data Interpretation, E - Manuscript Preparation, F - Literature Search, G - Funds Collection
Received: 18.12.2013. Accepted: 10.01.2014. Published: 29.01.2014
Prawa autorskie przeniesione na Wydawnictwo AS MEDIA

STRESZCZENIE

Podstawowe czynności ratujące życie to działania obejmujące utrzymywanie drożności dróg oddechowych oraz podtrzymanie oddechu i krążenia [1]. Zabiegi resuscytacyjne w tym zakresie to uproszczony schemat działań bezprzyrządowych możliwych do wykonania przez osobę postronną, która nie ma przygotowania medycznego. Resuscytacja podjęta przez świadka zdarzenia może zwiększyć przeżywalność osób, u których doszło do zatrzymania krążenia w mechanizmie migotania komór (VF) nawet trzykrotnie [2].
Celem, jaki należałoby przed sobą postawić, jest ukształtowanie u świadków nagłego zatrzymania krążenia postawy, w której naturalną tendencją będzie stosowanie resuscytacji. Przeszkodą w kreowaniu właściwej postawy są bariery psychologiczne, którymi obarczone są osoby dorosłe – przekonanie o tym, że zabiegi resuscytacyjne są trudne oraz, że działanie może zaszkodzić osobie poszkodowanej. Niwelowanie tego rodzaju przeświadczeń jest niezbędne, aby nauka pierwszej pomocy stała się efektywna. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa to cykliczne wykonywanie mocnych i szybkich uciśnięć oraz podawanie wdechów ratowniczych. Dlaczego zatem te dwie czynności odbierane są jako trudne? Ukształtowane przeświadczenia i obawy zdają się być największą przeszkodą w nabywaniu umiejętności ratujących życie.

SŁOWA KLUCZOWE: edukacja, nagłe zatrzymanie krążenia, podstawowe zabiegi resuscytacyjne, resuscytacja